Vervangen en vernieuwen
Zoals je van ons gewend bent hebben we de afgelopen tijd weer wat dingen aangepast om de kamers mooier en beter te maken. Zo hebben we de ouderwetse stoelen in de kamers vervangen voor meer recente exemplaren
en hebben we de versleten (roze) handdoeken vervangen voor frisse groene.
Met nieuwe borden van een veilingsite en soepborden van de zwarte markt in Beverwijk zijn we stukje bij beetje het oude servies aan het vervangen.
Ook de auto was was aan vervanging toe. Onze ouwe trouwe Renault hebben we de afgelopen jaren flink misbruikt door hem als vrachtwagen te gebruiken. De teller staat inmiddels al op ruim 200.000 km en zo langzamerhand komen er wat gebreken.
Toen we afgelopen voorjaar naar Friesland wilden gaan brak er een veer en daarmee ook ons vertrouwen en dus hoog tijd voor wat nieuws.
Als import Duitsers nemen we dan natuurlijk een Mercedes.
Dak Dicht?!
Misschien kun je het je nog herinneren uit andere nieuwsbrieven dat we hier de nodige strijd met het regenwater hebben gehad. We hadden de meeste lekkages al opgelost, maar alleen die in het restaurant nog niet. Iedere keer met zuidwesterstorm kwam het water door het plafond van het restaurant naar binnen.
Toen eind oktober de regen weer naar binnen liep was de maat vol. De regen had nu weer een andere weg gevonden en liep nu via een schroef in het gipsplafond zo in een oude vaas die op de antieke kast van Auke zijn ouders stond. Gelukkig dat die vaas er stond anders was die oude kast nat geworden.
Dit moest anders, want ook de dakconstructie wordt door het water aangetast. Oktober is echter niet de tijd om dit soort problemen aan te pakken. In de weken erna viel de eerste sneeuw alweer en dus hebben we het lek eerst met plasticfolie en een plaat hout afgedekt.
In het voorjaar toen de sneeuw weg (dat was dus eind april), was het eindelijk zo ver. De dakdekker heeft alles keurig dichtgemaakt. Nu maar wachten op de eerste zuidwesterstorm.
Nieuwe Wandelroute('s)
Zoals bekend werken wij hier in Hollerath samen met vier andere horecabedrijven. Samen onderhouden we de wandelwegen rond Hollerath, planten we narcissen en verzinnen we dingen om onze gasten het naar de zin te maken en bezig te houden.
In het kader van het 70 jarig gedenken van het Ardennenoffensief hadden we het idee gekregen om twee nieuwe wandelroutes uit te zetten. Deze routes zouden moeten voeren langs de overblijfselen van de oorlog.
De eerste route voert langs onder meer een herinneringsmonument bij de kerk, de overblijfselen van de Adolf Hitler Skischans en een kleine bunker. De tweede route was wat meer avontuurlijk en voerde langs onder andere een drietal grote bunkers, de Siegfried Linie en een gedenkteken aan het Ardennenoffensief.
Speciaal voor deze nieuwe wandelroutes hebben we een wandelflyer samengesteld, waarin we de bezienswaardigheden langs de routes op een respectvolle, neutrale en geschiedkundig juiste manier hebben beschreven.
Op 10 december hebben we wandelingen op een stemmingsvolle bijeenkomst gepresenteerd aan het publiek en de pers. De burgemeester kreeg het eerste exemplaar uitgereikt en het geheel werd muzikaal omlijst door het gospelkoor uit Hellenthal. Iedereen was enthousiast en ook de tentoonstellingen die bij ieder bedrijf was opgesteld viel in de smaak.
So far so good, nou nee dus.
Wellicht zijn we als goedwillende Nederlanders iets te naïef geweest. De oorlog is hier nog steeds een lastig onderwerp en het uitzetten van een wandelroute gaat hier gepaard met allerlei regelgeving.
Zonder hier al te ver over uit te wijden komt het er op neer dat we de naam Adolf H. van sommigen niet mogen noemen, het terrein waar bunkers liggen niet mogen betreden en de eigenaar van het bos ons liever ziet gaan dan komen. Het resultaat is dat we één route hebben moeten schrappen, al het drukwerk hebben kunnen weggooien en door alle negativiteit een tijdje met een flinke kater hebben gezeten.
We blijven echter niet bij de pakken neer zitten en hebben de andere route aangepast.
Tuinsanering deel 47 of zo
Ook in de vorige nieuwsbrief schreven we al over het opknappen van de tuin. De omvang van de tuin maakt dat we het in etappes moeten doen, omdat we het simpelweg niet in een keer kunnen doen.
Dit voorjaar was de rand rondom aan de beurt. Eerst de laatste boomstronken uitgegraven en daarna egaliseren en inzaaien. Gelukkig is het einde nu in zicht en kunnen we straks eindelijk eens wat gaan planten.
Volgende project
In de vorige nieuwsbrief hebben we al aangekondigd dat het zwembad gaat verdwijnen, maar nu zijn we er ook echt aan begonnen.
We hebben alvast een nieuwe ingang gemaakt naar de toekomstige kamers (door de oude doorgang weer terug te brengen). De oude deur naar de kleedruimte wordt binnenkort dichtgemaakt met glasblokken, zodat hier daglicht binnen kan komen.
In het trappenhuis kwam ook geen daglicht binnen, waardoor het er erg donker was. Er zat echter wel een raam, maar dat is ooit dichtgemaakt. Door deze weer open te maken hebben we ook daar nu daglicht, wat de ruimte een stuk vriendelijker maakt.
Het zwembad zelf biedt een wat trieste aanblik, want het is nu onze puinstort geworden. De komende maanden gaan we stukje bij beetje verder, tenminste als we er de tijd voor hebben.
Tot de volgende keer.
