Als je geen groene vingers hebt, de boel de boel laat en alles maar laat groeien en bloeien, dan heb je na dertig jaar een wildernis. Zo troffen wij de tuin rondom het hotel vier jaar geleden dan ook aan. De tuin werd destijds aangeprezen als een “parkachtige tuin”, maar het was eigenlijk meer een woud.
Het was zelfs zo erg dat het hotel vanaf de weg bijna niet te zien was. Toen wij het hotel wilden kopen zei iemand ons: “Oh zit daar een hotel? Ik rijdt er dagelijks langs, maar dat heb ik nooit geweten”.
Nu kun je natuurlijk ook overdrijven, maar het was echt heel erg dichtgegroeid. Zelfs zo erg dat je door de vele bomen en struiken totaal geen uitzicht meer had vanuit het restaurant.
Dat zichtbaarheid voor een hotel erg belangrijk is hoef ik denk ik niet uit te leggen. We zijn dan ook vanaf dag één begonnen met het rooien van bomen en struiken, boomstronken uitgraven, egaliseren en inzaaien. In vorige edities van deze nieuwsbrief heb je hier al veel over kunnen lezen. Stukje bij beetje hebben we de hele tuin onderhanden genomen en nu, na bijna vier jaar, zijn we eindelijk mee klaar. De wildernis is getemd!
En wat is dan leuker om als je klaar bent foto’s van voor en na de tijd te vergelijken. Kijkt u mee?
Voor
Na
Voor
Na
Voor
Na
Voor
Na
Voor
Na
Voor
Na
Heeeeeee. De serre is weg!
Ja inderdaad. De oude serre die de voorgevel ontsierde is ook weg. We waren zo lekker bezig dat we die ook maar meteen hebben weggehaald.
Beter toch?
Hier aan de voorkant komt een terras en voor het hele pand langs komt een border met bloeiende planten, maar dat komt volgend jaar wel een keer.
Nu moeten we alleen het tuinpad nog laten zien en dan houden we op over de tuin. De vorige keer waren we al met het pad begonnen en tussen de bedrijven door hebben we het deze zomer af kunnen maken.
Nu de winter er weer aankomt gaan we weer naar binnen, want ook daar wachten nog vele grote en kleine klussen. Daarover de volgende keer meer. Tot dan!
